همه ما یک بخشی از لباس‌هایی را که در کمد های مان نگهداری می‌کنیم سالها است که نپوشیده ایم. مانند، یک تاپ که دیگر برای ما کوچک شده و قابل پوشیدن نیست، اما خاطره سفری که با آن رفته ایم باعث می شود آن را نگه داریم. و یا کفش پاشنه بلندی که دیگر به اندازه کافی راحت نیست ولی جشن عروسی که با آن رفتیم باعث می شود آن را در کمد نگه داریم. لباس های ما چه آن ها را بپوشیم یا نپوشیم، به غیر از آنکه جای کمدمان را گرفته باشند، کارکرد دیگری دارند که آن داستان نیز داستانی است که لابه لای لباس ها می‌توان پیدا کرد. این داستان ها را قرار است از سریال جدید “ورن استوریز” (Worn Stories) که از نتفلیکس پخش خواهد شد ببینیم.
این سریال هشت قسمتی، اقتباسی است از نویسنده‌ای به نام “امیلی اسپیوک” (Emily Spivack) که کتاب را با همین نام در سال ۲۰۱۴ منتشر کرده است. این کتاب نیز با هدف بررسی چگونگی خو گرفتن آدمها با لباس های شان نوشته شد. و همچنین معنا و تجربه حس زیبایی آن ها. او در این مورد می گوید: “همه ما چیزی داریم که پشت کمد لباسمان پنهان می کنیم. چیزی که از بررسی رفتار آدم ها دستگیرم شد این بود که آن ها نمی‌توانند توضیح واضح و مشخصی برای اینکه نمی‌توانند به راحتی از دست آن ها راحت شوند، بدهند.”
قبل تر از این ها، نویسنده به این داستان ها و راویان شان آنچنان علاقه‌مند شد که در سال ۲۰۱۰ شروع به نوشتن مطالبی در وبلاگ خود کرد، که اسم آن را “ورن استوریز” (Worn Stories) گذاشت. به گفته او این سریال تلویزیونی با عمق بیشتری به بحث مغازه های مد و فشن پرداخته است. همچنین اضافه کرد: “چیزهایی وجود داشت که در قالب کتاب نمی شد آنها را توصیف کرد و نیاز به رسانه دیگری بود. من میخواستم داستان بافت لباس ها و آدم ها که داستان من را به تصویر می کشند را ببینم.”
سریال شامل راویان متفاوتی است که به لباس های کمد شان وابسته هستند. فیلمنامه به گونه ای است که شخصیت چارو، بازیگر اسپانیایی-آمریکایی لباس هایش را باعث شهرتش میداند. همانطور که سایمون لباس های دوچرخه سواری اش را مورد ستایش قرار می دهد. داستان شخصیتی به نام “فردریکا ویلسون” (Frederica Wilson) را معرفی می کند که در نمایش سعی دارد در مورد مجموعه کلاه کابوی خود صحبت کند. با همه این ها سریال تماماً درباره آدم های مشهور نیست. به عنوان مثال قسمت اول سریال درباره جامعه طرفدار برهنگی است که علاقه‌ای به پوشیدن لباس ندارند، آنها معتقد هستند بدون لباس بیشتر شبیه خودشان هستند.
اسپیوک نویسنده کتاب و سریال، هدف این مجموعه را در جست و جوی احساسات آدمی در مورد موضوعی اولیه که همه انسان ها با آن درگیر هستند. این احساسات می تواند شادی، غم و یا ناراحتی باشد که مد و فشن هم به آن گره خورده است. او می گوید: “کمد لباس آرشیوی از خاطرات و تجربیات ماست. وقتی برای ما اتفاق مهم و غیر مترقبه می افتد لباس هایی که بر تن کرده ایم، تبدیل به معنی و مفهوم خاصی می شوند که گویی در جان آن ها رسوخ کرده اند.
من از وقتی یادم میاد همیشه یه دفتر طراحی و نقاشی داشتم چه وقتی بچه بودم چه وقتی الان که دفترم نرم افزارهای طراحیه. ما بین همه کلاس های تابستونی که می رفتم ورزش جای به خصوصی تو فعالیت های تفریحیم داشت. از ژیمناستیک گرفته تا شنا و الان هم که سنگنوردی جایگاه ویژه ای تو قلبم داره. علاقه به فشن و در کنار دنیای رنگ ها، استایل ها از چیزهای دیگه ای هست که دنبال کردنش برام لذت بخشه.
من واقعا به لباسام حس دارم و هرکدومشون برام نمایانگر یه خاطره و یا حسی میشن گاهی اوقات
سپاس از مطالب جالبی که با ما به اشتراک میذارید