۱- استفاده از کیسه های پلاستیکی و بطری های آب:
مواد مصنوعی بازیافت شده مثل کیسه های پلاستیکی و بطری آب توجه بسیاری از تولید کنندگان پوشاک را به خود جلب کرده است. این مواد به ذرات ریز تبدیل می شوند، سپس تجزیه و ذوب و در نهایت به نخ تبدیل می شوند. به طور مثال در تولید بعضی از شلوارهای جین از ترکیب ۲۵ درصد نخ حاصل از بطری و ۷۵ درصد پنبه استفاده می گردد. نتیجه این ترکیب، پارچه ای نرم و در عین حال بادوام است.
۲- تهیه پارچه از چای و دانه های قهوه:
با پیشرفت صنعت مد و پوشاک، مواد غذایی می توانند تبدیل به کالاهای پوشیدنی شوند. یکی از شرکت های تولید کننده پوشاک ورزشی با تکنولوژی بالا از دانه های قهوه ی بازیافت شده در تولید گرم کن استفاده می کند. همچنین چندین طراح لباس معروف در دنیا از کومبوجا یا مخمر چای در تولید پارچه و چرم گیاهی استفاده می کنند. لباس ها نیز باعث آسیب رساندن به محیط زیست می شوند. لباس هایی که برای ما بزرگ یا کوچک است یا لباس های کهنه که دور ریخته می شوند، تنها در آمریکا در بیست سال گذشته حجم لباس هایی که دور ریخته شده از ۷ میلیون تن به ۱۴ میلیون تن در سال رسیده است. مواد به کار برده در انواع لباس ها برای سالیان سال در طبیعت باقی مانده و به آن آسیب جدی می زند. برای کاهش این حجم دور ریز روش های زیادی وجود دارد.
- در برخی کشور ها بازار های هفتگی یا اینترنتی برای فروش لباس های دست دوم وجود دارد.
- روش دیگر هدیه دادن لباس هایی که برای ما کوچک یا بزرگ است به افرادی که از لحاظ مالی در سطح پائینی قرار دارند.
- یک روش دیگر دقت در خرید لباس است. با توجه به سایز و نوع بافت پارچه انتخاب مناسبی داشته باشیم.
- روش دیگر ابزار های خرید اینترنتی و آنلاین است. بسیاری از فروشگاه های اینترنتی با در اختیار گذاشتن اندازه و سایز دقیق از محصولات، اتاق پرو مجازی را طراحی کردند که خریدار می تواند با اطمینان کامل لباس مورد نظر خود را انتخاب کند، که این روش موفقیت چشم گیری را پی داشته است.
عالی بود
مرسی از شما