لفظ هنری همیشه بعد از تیپ ها و استایل های متفاوتی آمده است که به نوعی از حالت بازاری درآمده اند و به سلیقه ی افراد خاص تری در جامعه پرداخته اند که اقلیت جامعه را تشکیل می دهند. از آنجا که این اقلیت شامل اکثریت دانشجویان رشته های هنری است به تیپ های هنری معروف شده اند زیرا این دانشجویان مشتریان اصلی این نوع تیپ ها و استایل ها در پوشاک هستند.
این دسته از مخاطبین برای تیپ های هنری و مخصوصا مانتوهای زنانه، همیشه به دنبال خاص ترین هایی هستند که پر از رنگ و ذوق هنری می باشند. اکثر طراحان این لباس ها و مانتوها خود فارغ التحصیلان رشته های هنری و به ویژه رشته طراحی لباس و یا چاپ پارچه اند که با استفاده از خلاقیت خود و مهارتشان در این زمینه شروع به کار کرده اند و مشتریان خود را دارند. از مشخصه های این مانتوها می توان به استفاده از طرح های اصیل ایرانی و سنتی و همچنین وجود رنگ های ناب اشاره کرد. در بسیاری از این مانتوهای از شعرهای شاعرانی چون حافظ و سعدی و مولانا استفاده شده که روحی ایرانی به این لباس ها می بخشد و در برخی طرح های دیگر از تجلی معماری ایرانی و یا طرح های گل و مرغ ایرانی و اصیل استفاده شده است.
این مانتوها اکثرا استایلی کژوال و راحت دارند و شما با پوشیدن آنها احساس راحتی می کنید. چیزی که در این مانتوها مد نظر طراحان است به کمال رساندن تولیدات داخلی و رشد آن است به امید روزی که هم وطنان آنها به جای خرید مانتوهای تولیدات خارج با طرح های نامرتبط با فرهنگ غنی ایرانی، به خرید مانتوهای ایرانی روی آورند. تجلی هنر ایرانی در این سبک پوشاک بسیار دلنشین و زیباست و نشان از خلاقیت بالا و کار دقیق تولیدکنندگان و طراحان داخلی است.
