وقتی نادیا تهران وارد دفتر مجله وُگ (Vogue) می‌شود در نگاه اول اینگونه دیده می‌شود، موهایش تا پایین کمر رسیده و با دقت بافته شده. لباسش اما به صورت نامتقارن است. او یک تاپ زنانه با طرح اژدها و دامنی براق و آویخته و آزاد به همراه یک بوت زنانه سیاه و سفید با پوشش فلزی در قسمت جلوی کفش پوشیده است. لباس‌های او عموما همین گونه است. همان طور که پوشیدن یک پیراهن زنانه نقره‌ای براق آستین بلند همراه با یک جفت کفش زنانه تنیس به رنگ زرد درخشان برای او امری عادی است و جز تیپ روزانه‌اش محسوب می‌شود. هر چند او اعتقاد دارد زندگی در فضای مینیمال سوئد چیزی نیست که بتوان آن را انکار کرد و قابل تامل است. اما فرهنگ ایرانی چیزی است که با آن بزرگ شده و خیلی بیشتر از این‌ها متاثر این فرهنگ است.
نادیا تهران، خواننده ایرانی است که در سبک پانک (Punk) فعالیت می‌کند. پدر و مادر نادیا ایرانی هستند ولی او در سوئد متولد شده. او به تازگی آلبوم خود را به نام Dozakh: All Lovers Hell به معنی دوزخ: تمام دوستداران جهنم منتشر کرده است. مضمون ترانه‌های این آلبوم درباره 15 سال اخیر زندگی نادیا است.
به گفته نادیا تهران، در طول این سال‌ها تیپ و نوع پوشش وی دست خوش تغییرات زیادی شده است. ویژگی شخصیت او به گونه‌ای است که می‌تواند از فضای پانک (لباس هایی با رنگ تیره) ناگهان به حالت درخشان و زرق و برق‌دار تغییر حالت دهد. نادیا می‌گوید” به یاد دارم که اولین فردی بودم که در مدرسه شلوار زنانه تنگ مشکی به تن کردم. هر چند از نظر من پانک فضای تیره و تاریکی ندارد.” بعد از دوران مدرسه، به مرور زمان نادیا ویژگی‌های لباس‌های کهن ایرانی را به سبک خود اضافه کرد. او بیشتر تحت تاثیر بافت‌های ایرانی قرار گرفت. نادیا معتقد است “لباس‌های سنتی ایرانی عموما پر سر و صدا هستند چون آویزهایی وجود دارند که به آن‌ها آویزان شده. این موضوع در مورد لباس‌های سنتی ایرانی نکته جالبی است چرا که هنگامی که کسی به شما نزدیک می‌شود شما متوجه حضور او می‌شوید. اگر بخواهیم عمیق‌تر شویم، در آن طرح‌های متعدد و رنگ‌های روشن و درخشان و به مقدار زیادی طلاکاری بر روی لباس‌ها و همچنین لایه لایه بودنشان به چشم می‌خورد. نادیا اشاره می‌کند که با پوشیدن لایه‌های لباس می‌تواند بر روی صحنه تعدادی لباس را درآورد یا حتی به آن‌ها اضافه کند و به طور کلی لایه لایه لباس پوشیدن برایش جذاب است با این لایه‌ها می‌تواند داستانی را روایت کند. او در بسیاری موارد لباس‌هایش را تغییر می‌دهند، یا چیزهایی به آن‌ها اضافه و یا حذف می‌کند.
نادیا با الهام گرفتن از نوع پوشش سنتی ایرانی عکس کاور آخرین آلبومش را طراحی کرده. این عکس در واقع ترکیب 10 عکس است که روی هم قرار گرفته‌اند. بدن نادیا تهران به حالت ایستاده بر روی دستانش در لباس شب آبی به تصویر کشیده شده که دست بند بلند فلزی نیز به دست دارد. سرش هم به صورت مستقیم به مخاطب نگاه می‌کند. یک قالیچه با طرح سنتی نیز بر زمین پهن شده. بشقاب میوه هم در این میان به چشم می‌خورد که میوه‌هایش منظم بر روی هم چیده شده.
نادیا تهران، با تمام تفاوت‌هایی که از کودکی با اطرافیان و فرهنگ ایرانی احساس می‌کند اما ریشه خود را در فرهنگ ایرانی می‌بیند و همواره بسیار زیاد از این فرهنگ در کار هنری خود بهره برده است، خواه در کار موسیقی خود خواه در پوشش و نوع لباس. نادیا می‌گوید: “این آلبوم مستندی است از زندگی من تا به این نقطه قصه‌ای از ریشه‌های من. اما من نگاهم به آینده است، به افق به درختی که از این ریشه‌ها رشد کرده و پرورش پیدا کرده.”
من از وقتی یادم میاد همیشه یه دفتر طراحی و نقاشی داشتم چه وقتی بچه بودم چه وقتی الان که دفترم نرم افزارهای طراحیه. ما بین همه کلاس های تابستونی که می رفتم ورزش جای به خصوصی تو فعالیت های تفریحیم داشت. از ژیمناستیک گرفته تا شنا و الان هم که سنگنوردی جایگاه ویژه ای تو قلبم داره. علاقه به فشن و در کنار دنیای رنگ ها، استایل ها از چیزهای دیگه ای هست که دنبال کردنش برام لذت بخشه.
جالب بود
ممنون از مطالب خوب و عالی