یک زن روان پریش جذاب، این‌ها ویژگی‌های بارزی است که داستان او را توصیف می کند. هر چند خودش از بازگو کردنشان امتناع می کند. ما از گذشته او چیزی نمی دانیم چرا که “ویلانل” (جودی کامر) بر این باور است که چیزی در گذشته وجود ندارد که با آن زندگی کند، هر چه هست پیش روی او است. زندگی برایش مقوله‌ای است که در “حال” معنا پیدا می‌کند. او زنی است که با سرعت زندگی می کند، نمی ایستد تا برای چیزی یا کسی متاسف شود، او نسبت به آدم‌ها بی تفاوت است. برای همین گرفتن جان آدم‌ها بدون حس غم و عذاب وجدان کار آسانی به نظر می‌رسد. اما در مقابل، او بلد است چگونه به روش خودش از زندگی‌اش لذت ببرد. طوری کودک مآبانه با خلق و خوی با نشاط و شاد.
او یک قاتل باهوش و زیرک است. کارش را تمیز و بی عیب و نقص انجام می‌دهد. اما آزمندانه با ردپایی که از خود به جا می گذارد به دنبال جلب توجه است، توجه همه و خیلی‌ها، و بعضی اوقات افراد به خصوص. نوع پوشش او مثل هر کس نیست، خاص خودش است. اینکه شیک بپوشد و از لباس‌های گران قیمت لذت ببرد، برایش یک سرگرمی محسوب می شود. و وسیله‌ای برای همان جلب توجه، که وقتی مشغول انجام ماموریتش نیست در جای دیگری خودش رو مشغول کند. انتخاب لباسهایش مانند شخصیتش جسور و بدون ترس است. تصویری که از لباسهایش می‌سازد طرح دار، گاهی با رنگ‌های درخشان و بافت خاص و گاهی با آویختن گوشواره‌ای خاص و گاهی با پیراهنی به رنگ سبز براق است.
یکی از تیپ‌های قابل توجه او زمانی است که با فردی برای تست گرفتن از او ملاقات حضوری گذاشته تا از او چند سوال بپرسد. ویلانل روی کاناپه‌ای نشسته و پیراهن زنانه به رنگ صورتی پوشیده است. رنگ صورتی آن به رنگی است که او را بیشتر شبیه یک کودک کرده. موهایش را بالای سرش گوجه‌ای کرده و یک بوت جیر زخمت که کنتراست زیادی با پیراهنش دارد.
یکی از نکاتی که درباره‌ی نوع پوشش وجود دارد این است که با سفرهایش به کشورهای متفاوت نوع لباسهایش نیز تغییر می کند. به همین دلیل روش خاصی در نوع انتخاب لباس هایش وجد ندارد. اینکه تنالیته رنگ خاصی را پیروی کند یا طرح و مدل خاصی انتخاب او باشد.
ویلانل در موقعیت‌های دیگری هم با نوع پوشش خود قابل تحسین است. آن هم وقتی در آمستردام در مرکز شهر نشسته و مشغول نوشتن یادداشتی برای ایو (نقش مقابل ویلانل که نقشش را ساندرا او بازی می‌کند) است. ترکیب او و لباسهایش به طرز حیرت‌انگیزی قابی زیبا در کنار رودخانه آمستل ساخته. او یک پیراهن زنانه صورتی رنگ با یقه های پهن به تن دارد که با یک دامن زنانه سرخابی رنگ ست کرده. یک جفت گوشواره طلایی رنگ بزرگ با نگین‌های قرمز به گوش خود آویخته و موهایش را به عقب بسته است.
طراحی لباس این سریال بر عهده شارلوت میشل (Charlotte Mitchell) است. او همانطور که ترکیب پیراهن صورتی و بوت زنانه را کنار هم قرار می‌دهد، می تواند یک ترکیب کلاسیک نیز برای او در نظر بگیرد. در فصل دو می‌بینیم که ویلانل یک پیراهن بلند مشکی که عمدتا از تور دوخته شده می پوشد. از یک تور که با لباسش هماهنگی دارد به عنوان روبند استفاده می‌کند.
ویلانل یک شخصیت پیچیده و غیرقابل پیش بینی است. همانگونه که ممکن است با رفتارهایش ما را شگفت‌زده کند نوع پوشش او نیز می تواند تحسین ما را برانگیزد و گاهی متعجب کند که چگونه می‌تواند گاهی یک شلوار زنانه نقره‌ای رنگ و براق با کت و پیراهن بنفش بپوشد و گاهی یک پیراهن مشکی رنگ بدون زرق و برق. چیزی که در انتخاب لباس او مشهود است این است که رفتار و اعمالش با نوع پوشش او هماهنگی به خصوصی دارد.
من از وقتی یادم میاد همیشه یه دفتر طراحی و نقاشی داشتم چه وقتی بچه بودم چه وقتی الان که دفترم نرم افزارهای طراحیه. ما بین همه کلاس های تابستونی که می رفتم ورزش جای به خصوصی تو فعالیت های تفریحیم داشت. از ژیمناستیک گرفته تا شنا و الان هم که سنگنوردی جایگاه ویژه ای تو قلبم داره. علاقه به فشن و در کنار دنیای رنگ ها، استایل ها از چیزهای دیگه ای هست که دنبال کردنش برام لذت بخشه.
چه خوشتیپه!