تیشرت لباسی است بدون محدودیت سن و جنس گه توسط پیرو جوان مرد و زن مورد استفاده قرار میگیرد. به جرات میتوان مدعی شد که پرتیراژترین محصول تولیدی شرکت های فعال در صنعت مد و لباس است. شکل معمول تیشرت ها شامل آستین های کوتاه و یک حلقه گرد (معروف به یقه گرد ) بجای یقه عادی است. تیشرت ها از پارچه نخی و توسط دوخت ماشینی تهیه می شوند و در مقایسه با پیراهن های دوخته شده از بافت نرم تری برخوردارند. در اغلب نمونه های مدرن ، بدنه تیشرت بشکل یک لوله پارچه ای یکسره در دستگاه های بافندگی دایره ای شکل بافته می شود بطوری که درزی در کناره های پیکره آن بوجود نیاید. صنعت بافت و تولید تیشرت گرایش فراوانی به صنایع اتوماتیک و کهش هزینه های تولید دارد و در این میان می تواند به برش پارچه ها بوسیله لیزر یا آب افشان ها اشاره کرد. از انواع پارچه با جنس های مختلف برای تولید تیشرت استفاده می شود. برخلاف آنچه در ظاهر به نظر میرسد تنوع قابل توجهی در جنس پارچه تیشرت می توان دید برای آشنایی بیشتر مجبوب ترین جنس پارچه برای تیشرت رامطالعه کنید.
با همه گیر شدن استایل های غیر رسمی در قرن بیستم بعد از دو جنگ جهانی تیشرت به عنوان یک لباس همه کاره و راحت به مرور جای خود را در صنعت مد باز کرد. برای آشنایی با تاریخچه تیشرت و تغییر کاربرد آن از لباس زیر به یک پوشش همگانی بدون محدودیت سن و جنس می توانید مقاله تیشرت، محبوب همه کاره در گذر قرن ها را مطالعه کنید.
یکی از اولین مثال ها برای استفاده از علائم اختصاری یا تزیینی برروی تیشرت را می توان در سال ۱۹۳۹ در فیلم جادوگر شهر اُز یافت. سه مردی که در شرکت شست و شوی شهر زمرد در حال رسیدگی به مترسک هستند، تیشرت های سبزرنگی به تن دارند که علامت کلمه «Oz» برروی آنها نقش بسته است. این شرکت صاحب امتیاز اصلی شخصیت های والت دیزنی در سال ۱۹۷۶ از جمله میکی موس و دیوی کراکت بود. در اوایل دهه پنجاه چندین شرکت در میامی فلوریدا شروع به تزئین تیشرت ها با اسامی مختلف و اشکال متنوع کرد. یکی از این پیشگامان شرکت تراپیکس تاگز (Tropix Togs) بود که توسط سم کانتور در میامی تاسیس شده بود. بعدها شرکت های دیگری از جمله شرکت صنایع شری ، که آن هم در میامی تاسیس شده بود، نیز چاپ برروی تیشرت ها را توسعه داد.
در سال ۱۹۴۲ زمانی که یک تیشرت با طرح دانشکده تیراندازی نیروی هوایی ارتش برروی جلد مجله لایف ظاهر شد، تیشرت های چاپی بصورت محدود مورد استفاده قرار گرفتند. تیشرت های چاپی در دهه شصت بمنظور بیان عقاید شخصی و همچنین برای استفاده در تبلیغات، تظاهرات اعتراضی محبوبیت بالایی دست یافتند.
شرکت شری که در سال ۱۹۴۸ توسط کوئنتین سندلر تاسیس شد، در ابتدا با فروش شال و روسری های چاپی فعالیت خود را آغاز کرد و بعدها به یکی از بزرگترین شرکت های صاحب امتیاز پوشاک و تولید پوشاک با تصویرهای چاپی در ایالات متحد آمریکا مبدل شد. تیشرت های رینگر(با رنگ یکنواخت بدنه و درزهایی با رنگ متفاوت) در دهه شصت ظهور کردند و به مد اصلی مورد استفاده جوانان و طرفداران راک تبدیل شدند. این دهه شاهد ظهور تصاویر چاپی و رنگرزی برروی تیشرت ها بود و در این دهه تیشرت ها به رسانه ای برای نشر هنر پوشاک، تبلیغات بازرگانی، پیام های یادگاری و پیام های هنرمندانه اعتراضی تبدیل شد. وارن دیتون ، طراح پوسترهای هنری توهم زا، پیشروی تصویرسازی های بزرگ و رنگی برروی تیشرت ها با مضامین سیاسی، اعتراضی و فرهنگ مردمی بود. برای این منظوراز تصاویر سزار چاوز، کاریکاتورهای سیاسی و دیگرشمایل فرهنگی مقاله ای در مجله لس آنجلس تایمز در اواخر سال ۱۹۶۹ استفاده می کرد.
هرچند این شرکت تولیدی تیشرت از ترس عدم وجود بازار خرید برای این گونه طرح ها بسرعت خط تولید آنها را متوقف کرد.
هرچقدر گروه های راک در موسیقی بیشتر با اقبال عمومی مواجه می شدند، تیشرت های چاپی نیز بیشتر مسیر خود را در بازار پوشاک در میان جوانان باز می کردند.
با رشد فروش تیشرت های چاپی و توسعه ی صنعت چاپ، مایکل واسیلانتون مخترع و کارآفرین آمریکایی، یک دستگاه چاپ روی صفحه پوشاک چند رنگ چرخشی را در سال 1960 به بازار اریه کرد. این دستگاه به عنوان وسیله ای کارآمد و مفید برای چاپ رنگی روی تیشرت به سرعت به محبوب ترین دستگاه چاپ پوشاک تبدیل شد. با وجود گذشت چند دهه هنوز یک روش چاپ قابل اطمینان و با کیفیت است و البته ناگفته پیدا است که در طول این سالها این ماشین چاپ لباس بارها به خوبی توسعه یافته است.
در اواخر دهه شصت میلادی ریچارد المن، روبرت تری، بیل کلی و استنلی موس شرکت مانستر را در شهر میل ولی (Mill Valley) در کالیفرنیا تاسیس کردند، تا به تولید سریع طراحی های هنری زیبا برای تیشرت ها مشغول شوند. تیشرت های شرکت مانستر معمولا دارای نماد ها و نقش و نگارهای مربوط به گروه راک «Grateful Dead» و فرهنگ ماری جوآنا بودند. بعلاوه یکی از محبوبترین نمادهای مورداستفاده در تیشرت ها از اغتشاشات سیاسی دهه ۶۰ الهام گرفته بود، تصویر صورت ارنستو چه گوآرا ، رهبر انقلابی مارکسیست های آمریکای لاتین یکی از این تصاویر آشنای روی تیشرت های این دهه بود. امروزه بسیاری از تیشرت های مورد توجه و به یادماندنی تولید دهه ۷۰ ، جای خود را در میان فرهنگ مردمی روز باز کرده اند. از این میان می توان به تیشرت های با علامت «صورتک خندان زرد»، تصویر گروه «رولینگ استون» با علامت اختصاری آنها یعنی «لب و زبان» و طراحی مشهور میلتون گریزر یعنی عبارت “I ♥ N Y” اشاره کرد. در اواسط دهه ۸۰ پوشیدن تیشرت سفیدرنگ پس از استفاده دان جانسون از این تیشرت بهمراه یک کت ارمنی در فیلم «شورش در میامی»، رواج زیادی پیدا کرد. تصویر چاپی رایج ترین شکل تزئین تبلیغاتی برروی تیشرت ها بودند.
در دهه هفتاد، برندهای بزرگ تیشرت را به عنوان وسیله ای برای تبلیغات استفاده کردند. این روند با تیشرت های با چاپ محصولات و شخصیت های کوکاکولا و دیزنی شروع شد و سپس گسترش یافت و بسیاری از شرکت ها تیشرت هایی با آرم های خود همراه با کلاه های لبه دار چاپ کردند. تیشرت هایی با چاپ تصاویری از شخصیت های فیلم های سینمایی و تلویزیون نیز توسعه یافتند.
با بیشتر شدن استفاده از تیشرت های چاپی در جنبش های اجتماعی و مدنی کم کم تیشرت ها تبدیل به شعار یا بیانیه پوشیدنی شدند. چاپ ترکیب هر گونه لغت، ترسیمات هنری و عکس در تیشرت، آنرا به عنوان رسانه ای برای ابراز عقاید شخصی و تبلیغات باز تعریف کردند.
یک تیشرت کارخانه Nike با عبارت : من * نیستم- فقط از تو بهترم. از دهه ۸۰ تیشرت به وسیله ای برای ابراز عقاید شخصی مبدل شده است. هرچند از دهه ۹۰ به بعد تولید تیشرت همراه با علامت لوگو یا بخشی از یک عبارت کلی تبلیغاتی برای تمام شرکت ها و کارخانجات کوچک و بزرگ به امری عادی مبدل شده است.
از اواخر دهه ۸۰ و مخصوصا دهه ۹۰ تا الان، تیشرت هایی با علایم اختصاری مربوط به طراحان صاحب نام در بین مردم، بویژه نوجوانان و جوانان، محبوبیت بالایی یافته اند. این نوع پوشاک به مصرف کننده این امکان را می دهد تا سلیقه خود در خرید تیشرت طراحی شده توسط آن پوشاک را به رخ بکشاند و درعین حال لباس تزئین شده به تن داشته باشد. از این نوع برندهای طراح می توان به رالف لورن (Ralph Lauren)، لاکوست (Lacost)، گپ (GAP) و کلوین کلین (Calvin Klein) اشاره نمود.
گروه های موسیقی راک و پاپ نیز در میان دیگر موارد کم نام و نشان در فرهنگ عامه (Pop) نیز در فهرست این مثال ها می گنجند. تیشرت های چاپی که یک فیلم سینمایی یا برنامه تلویزیونی و سریال پر مخاطب با صاحب امتیازآن باشند نیز در بازار ارایه میشدند. این محصولات شامل تصویر بازیگر ها، لوگوی فیلم ها و یا نقل قول های بامزه یا تصویری از یک صحنه یا رویداد از یک فیلم یا برنامه تلویزیونی می باشند. درضمن محبوبترین تیشرت ها همان هایی است که توسط شخصیت های یک فیلم پوشیده می شوند مانند تیشرت «بابا گامپ» در فیلم فارست گامپ یا عبارت «رای برای پدرو» در فیلم «دینامیت ناپلئون». در اوایل دهه ۸۰ طراحی بنام کاترین همنت پیش گام طراحی تیشرت های بسیار بزرگ سایز با شعارهایی با چاپ درشت بود.
دهه آغازین قرن بیست و یک شاهد بازگشت محبوبیت تیشرت ها با شعار ها و طراحی هایی مربوط به کنایه های طنز یا طعنه آمیز بوده است. این مد در ادامه این دهه به علت استفاده افراد مشهور از آنها محبوبیت بیشتری یافت، افرادی چون بریتنی اسپیرز و پاریس هیلتون که طراحی کنایه این تیشرت ها به خود آنها نیز برمی گشت. از آغاز قرن بیست و یک، عبارت های سیاسی و اجتماعی مورد استفاده در این تیشرت ها به یکی از دلایل نفوذ عمیق تیشرت ها در بین سطوح مختلف فرهنگی و اجتماعی مردم تبدیل شده است. ممکن است این عبارات توسط برخی افراد توهین آمیز، حیرت انگیز یا بعنوان تصاویر مستهجن تلقی شوند. نام بسیاری از سازمان ها گرفتار این مدل از پیام سازی شده است، مانند فروشگاه های زنجیری و خصوصی، وب سایت ها و مدارس. یکی از عبارت های محبوب برروی تیشرت ها که بین توریست ها از محبوبیت بالایی برخوردار است، عبارت شوخ طبعانه :« من فلان کار را کردم بعد فقط همین تیشرت بیخود رسید به من». بعنوان مثال : «پدرومادرم رفتند لاس وگاس بعد فقط همین تیشرت بیخود رسید به من» . اصطلاح «تبادل تیشرت» به فعالیتی اطلاق می شود که در آن افراد تیشرت هایی که به تن دارند را با یکدیگر مبادله می کنند. هنرمندانی چون Bill Beckley, Glen Baldridge و Peter Klashorst در کارهای خود از تیشرت استفاده می کنند. مدل هایی چون Victoria Beckham و Gisele Bundchenدر دوره سال های بعد از ۲۰۰۰ تیشرت به تن می کردند. هفته فشن پاریس در سال ۲۰۱۴ یک تیشرت به سبک گرانج را به نمایش گذاشت. طراحان معاصر تیشرت مانندBalmain و آتلیه Street People به تولید انواع جدیدی از تیشرت علاقمندند.
از سال های پایانی و از سال 2020 به بعد توصعه صنعت چاپ توسعه شگرفی داشته است امروزه روشهای مختلف و متنوعی در چاپ روی پارچه و به طور خاص چاپ تیشرت به کار گرفته می شود در مقاله با انواع روش چاپ روی تیشرت آشنا شوید به روشهای محبوب و مرسوم صنعت می توانید آشنا شوید. توسعه صنعت چاپ به گونه ای پیش رفت که امروزه تیشرت چاپی می تواند به طور کامل شخصی سازی شود و به طور خاص برای یک نفر و به سفارش یک فرد ارایه شود. تیشرت چاپی در فرهنگ عامه می رود به یک اظهار نظر فردی یا دیدگاه و نظر خاموش فردی بدل شود.