دنیای مد و فشن یکی از طراحان خود را در جنگ با یک رقیب سر سخت، یعنی سرطان از دست داد. ایزابل تولدو (Isabel Toledo) یک طراح مستقل اهل نیویورک بود. تولدو در کوبا درسال 1961 متولد شد. اما در زمانی که تنها 8 سال داشت به غرب نیویورک در نیوجرسی مهاجرت کرد و آن‌جا سکونت یافت. او خیاطی را از سن پایین شروع کرد. بعدها در موسسه مد و فشن و تکنولوژی و همچنین در دانشکده طراحی پرسونز (Parsons) به تحصیل پرداخت. بعد از مدتی کوتاه او تحصیلات خود را نیمه کاره رها کرد، اما کمی بعد توانست در سال 1985 اولین مجموعه خود را به نمایش بگذارد.
نام تولدو بسیار سریع در دنیای فشن بر سر زبان‌ها افتاد. او تمرکزش را بر روی طراحی‌ها گذاشت و از هرز رفتن و تکیه بر ایده‌ها پرهیز کرد. او با تمرکز بر مواد و پارچه اجازه داد روح آن‌ها مسیر را به او نشان دهد، او در این مورد گفته بود: “من خیاطی کردن را بیشتر از هر فن و هنر دیگری دوست دارم چرا که یک خیاط کسی است که مد و فشن را از درون می‌شناسد و بر آن اِشراف دارد. و تمام این قصه به معنای هنر است. طراحی مد، تکنینک چگونگی انجام آن است.”
یکی از طراحی‌های شاخص ایزابل لباسی است که برای میشل اوباما (همسر باراک اوباما)، در سال 2009 در مراسم تحلیف اوباما طراحی کرد. لباس او یک پیراهن زنانه برازنده بود به رنگ لیمویی که جنس آن پشمی و مناسب برای فصل سرما بود، و روی یقه آن یراق نیز دوخته شده بود. همراه این پیراهن یک کت زنانه با همان پارچه دوخته شده بود. میشل یک جفت دست کش سبز زیتونی و کفش زنانه سبز تیره را با لباس‌اش ست کرده بود.
ایزابل و همسرش همراه با هم در صنعت مد فعالیت می‌کردند. آن‌ها چهار دهه به فعالیت مشغول بودند. از آخرین پروژه‌های آن‌ها برگزاری نمایشگاهی در موسسه هنری دیترویت بود که در آن رویکردی نوین به ارتباط مد و فشن با هنرهای تجمسی مانند: طراحی، نقاشی و مجسمه سازی داشت. هسته مرکزی کارها تعدادی لباس بود که نام “ابر مصنوعی” برای آن انتخاب شده بود. لباس‌ها از جنس پارچه ابریشم بود که در رنگ‌های آبی آسمانی، صورتی تیره، بنفش و سبز نئونی به چشم می‌خورد. ایزابل در یکی از گفتگوهایش می‌گوید که “من همیشه یک زن هستم و اگر همگان یک راه را بروند من به دنبال راه دیگری هستم.”
من از وقتی یادم میاد همیشه یه دفتر طراحی و نقاشی داشتم چه وقتی بچه بودم چه وقتی الان که دفترم نرم افزارهای طراحیه. ما بین همه کلاس های تابستونی که می رفتم ورزش جای به خصوصی تو فعالیت های تفریحیم داشت. از ژیمناستیک گرفته تا شنا و الان هم که سنگنوردی جایگاه ویژه ای تو قلبم داره. علاقه به فشن و در کنار دنیای رنگ ها، استایل ها از چیزهای دیگه ای هست که دنبال کردنش برام لذت بخشه.
خیلی زیبا بود داستانش